دشت لوت
دشت لوت، یکی از بیابانهای بزرگ و پهناور است که تقریباً ۱۰ درصد از گستره ایران را در بر میگیرد. این بیابان که یکی از مناطق خشک و گرم جهان است، دارای وسعتی حدود ۱۲۰ هزار کیلومتر مربع است. کویر لوت در جنوب شرقی ایران قرار دارد و به عنوان بکرترین نقطه ایران شناخته میشود. واژه “لوت” در زبان بلوچی، که از زبانهای شمال غربی ایران است، به معنای برهنه، بیآب و علف، تشنه و خالی از همه چیز است. این بیابان وسیع، بخشهایی از سه استان پهناور سیستان و بلوچستان، خراسان جنوبی و کرمان را در بر میگیرد.
دشت لوت، بزرگترین شهر بیجمعیت جهان است و به عنوان یکی از ۲۷ بیابان بزرگ جهان شناخته میشود. ویژگیهای مهم این دشت بزرگ شامل موارد زیر است:
- دماهای بسیار بالا: دشت لوت به دلیل داشتن یکی از بالاترین دماهای زمین، بسیاری از مردم را جذب میکند. دمای آن به حدود ۱۵۹.۳ درجه فارنهایت (۷۰.۷ درجه سانتیگراد) میرسد.
- میراث جهانی یونسکو: دشت لوت به عنوان یک میراث جهانی توسط یونسکو شناخته شده است، که ویژگیهای طبیعی منحصر به فرد و استثنایی آن را تایید میکند.
- تشکیلات شنی خیرهکننده: این بیابان با تودههای وسیع شن، مناظر غیرطبیعی و دلفریبی ایجاد میکند. الگوهای پیچیدهای که توسط باد بر شنهای طلایی ایجاد میشود، منظرهای فوقالعادهای ایجاد میکند.
- سکوت و تنهایی: دشت لوت به دلیل سکوت عمیق و تنهایی عظیمی که دارد، فرصتی را برای تجربه آرامش بینظیر صحرا به بازدیدکنندگان میدهد.
- تنوع زیستی غنی: این صحرا خانه برخی از گیاهان و جانوران منحصر به فردی است که به محیط خشک سازگار شدهاند. برخی از گونههای منحصر به فرد گیاهی و جانوری در این محیط چالش برانگیز رشد میکنند.
