کوههای مریخی
کوههای مریخی یک منطقه با ساختار و شکل ویژه در فاصله ۴۰ تا ۵۰ کیلومتری بعد از شهر چابهار در مسیر گواتر، در سمت چپ جاده واقع شدهاند. این کوهها به دلیل نوع و وضعیت فرسایش و گونه رسوبی خاص، شکلی شبیه به ناهمواریهای سطح مریخ دارند. کوههای مریخی با نامهای کوههای مینیاتوری، هزاردره، کالانی و آریا نیز شناخته میشوند و دارای چاکهای عمیقی در فاصله کمی از خلیج گواتر هستند. این منطقه فاقد پوشش گیاهی خاصی است و به دلیل نوع خاص فرسایش کوههای چابهار ایجاد شدهاند.
رسوبات آهکی باقایای بدن جانداران دریایی، همراه با ماسه و خاک رس، مواد اصلی تشکیل دهندهٔ رسوبات این کوهها هستند. جادهای که شما را به کوههای مریخی میرساند، یکی از زیباترین جادههای ایران است.
کوههای مریخی رنگی میان طوسی و سفید دارند و با تغییر نور روز، رنگهای متفاوتی به خود میگیرند. قدمت این کوهها به ۴ تا ۵ میلیون سال قبل باز میگردد و رشتهکوهی را تشکیل میدهند که دهها کیلومتر به سمت شرق امتداد دارد. این رشتهکوه در ادامه کوههای زاگرس شکل گرفته و کوههایی را با ارتفاع متفاوت در خود جای داده است؛ از کوههایی با ارتفاع ۵ متر تا آنهایی که ارتفاعشان از ۱۰۰ متر هم تجاوز میکند.
سفر به کوههای مریخی مانند این است که قدم بر روی سیارهای دیگر میگذارید. در این منطقه، مناظر مختلفی در گوشه و کنار آن وجود دارد.
